Romantik İlişkilerde Çatışma Çözüm Stillerinin, Pozitif Psikolterapi Dörtlü Modele Göre İncelenmesi

Özet

Bu araştırma ile romantik ilişki yaşayan ya da evli olan kişilerin, çatışma yaşadıkları zaman bununla nasıl baş ettikleri, pozitif psikoterapi kavramlarına göre hangi yönün öne çıktığının bilimsel bir çalışması yapılmıştır. Türkiye’deki İstanbul, İzmir, Ankara şehirlerinde yaşayan rastgele seçilmiş 48 erkek ve 112 kadın toplam 160 gönüllü katılımcılarla çalışılmıştır. Romantik ilişki yaşayan kişiler ilişkilerinde en çok olumlu çatışma çözme stiline uygun davranışlar sergilemektedirler. Sonrasında sırası ile boyun eğme ve kaçınma davranışları göstermektedirler. En az başvurulan çatışma çözümü olumsuz davranış stilidir. Katılımcıların çatışma çözüm stilleri ile ben, sen, biz, gerçek biz dörtlü modelindeki korelasyonlar incelendiğinde olumsuz çatışma çözme stilleri ile ben-baba ilişkisi, ebeveynlerin birlikteliği ve ebeveynler-diğer ilişkisi arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur. Diğer taraftan, anne baba birlikteliği ve anne babanın diğerleri ile ilişkisi arasında boyun eğici çatışma çözme stili ile arasındaki ilişki negatif yönde ve anlamlıdır. Bu sonuca göre anne baba birlikteliği ve simbiyotikliği iyi olan kişiler daha az boyun eğici bir çatışma çözüm stili kullanmaktadır. Ek olarak, kadın ve erkek farklılıkları, yaş ve eğitim, ekonomik seviyelerde deki veriler analiz edildiğinde çatışma çözüm stillerinde anlamlı bir fark görülmemiştir. Çatışma ve pozitif psikoterapi alanlarında yapılacak bilimsel araştırmalar Türkiye perspektifinde veya diğer ülkelerde yapılarak sosyokültürel farklara göre objektif veriler sağlayacaktır. Pozitif Psikoterapide dörtlü modelinin yansıra, birincil ve ikincil yetenekler, denge modeli ile de veri analizi yapılarak çatışma çözüm stilleri ile etkileri incelenebilir.